Hani nasıl derler ‘İyi hakem çaldığı değil de çalmadığı düdüklerden belli olur.’ Başantrenör Ergin Ataman da yapmadığı müdahalelerle iyi koçluk yaptı. Gerekli dokunuşlar dışında çocukları kasmadan rahat bıraktı. Onlar da keyif alarak, yeri geldiğinde kafalarına takmadıkları hatalar dahi yaparak, ‘Diriliş dizi maçları’nın ilkinde taraftarlara ‘koşan, kaçan, çok atan devler’ sunumu yapıp ilk galibiyeti aldılar. 356 bin nüfusu ve 103 bin kilometrekare yüzölçümüyle Avrupa’nın en seyrek nüfuslu ülkesi İzlanda, NCAA’de yer alan üniversitelilerden oluşan ve oraların basketbol kurgularıyla içeri top indirerek oynayan, ribaundlarda çok iyi yer tutan, iki kısa guardla top getirenlerimize baskı yapan bir takım. Böyle görece amatör bir rakibe adapte olup oyunun kontrolünü ele almamız çok sürmedi.
TEK ÇEYREK DAYANABiLDiLER
Ataman oyuna tempomuzu koyacak beşi rotasyonlarla bulunca maç olması gereken rayına oturdu. Devre bitmeden fark açılmaya başlayınca oyunumuzun akışkanlığı iyice rahatladı. Trafikte giren çıkan en iyisini oyuna koydu. Furkan gelecek maçlara da umut verecek şekilde oyun kurucu pozisyonundaki Şehmuz, Berk ve Kenan’a katkı verdi. Alperen bildiğimiz gibi spektaküler. Ömer Faruk boyalının efendisiydi. Bugün sırada Bulgaristan var. İnsanı canından bezdiren ‘Bulgar Mezalimi’ dediğimiz adam değişmeli alan savunmasına oturtulmaması gereken bir takım Bulgaristan. Neyse ki yıldız oyuncuları Vezenkov’dan yoksunlar. Onları kazasız aşmanın formülü en iyi yaptığımız geçiş hücumlarıyla kolay sayı bulmak.
<iframe width="760" height="450" src="https://www.youtube.com/embed/oPcWJj-CF_w" title="FB & GS: Transfer savaşları | Tete çalım mı, değil mi? | Türk futbolunu menajerler mi yönetiyor?" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
Cumartesi gününden itibaren, hazır yeni dalga coşkulu, istekli, kapasiteli ve müthiş kimya yakalamış devleri bir araya getirmişken 2024 Olimpiyatları ön elemelerinde sırasıyla İzlanda, Bulgaristan ve Ukrayna’lı grupta ilk 2’ye girip, yarı finalde Hollanda, Hırvatistan, Belçika ve İsveç’in yer aldığı çapraz grubun 1. ve 2.’lerini de yenip, turnuvayı şampiyon tamamlayarak 24 ülke takımının katılacağı Olimpiyat elemelerine katılmaya hak kazanmalıyız. Aksi halde son 30 yılın en kötü sonucuna katlanır; dünya ve Avrupa basketbolu dışında kalırız.
BAŞKA ÇIKIŞIMIZ YOK
FIBA’nın, takvim uyumluluğunu hiçe sayıp 2025 EuroBasket elemeleri pencerelerini cehenneme açması duruma tuz biber ekti. Dünya klasmanında 16. sıraya gerileyen performansımız kurada bizi 3. torbaya attığından buradan sıyrılmak zor ötesi. Kült şarkıdaki gibi adeta; ‘pencereler kapandı, kapılar sürmelendi.’ İtalya, Macaristan ve İzlanda ile eşleşip Gayya Kuyusu’na düştük. Üstelik maçları 2 yıla yayılmış sezon içi pencerelerde oynayacağımız için NBA’ciler ve EuroLeague takımlarındakiler oynayamayacak. Bu, gücümüzün yarı yarıya kaybı demek. Buradan çıkmak deveye hendek atlatmaktan zor.
DİRİLİŞ'E İMZA ATIN
Kazandığımız son Polonya hazırlık maçı bu başarıyı yakalayabileceğimizi gösterdi. Boyalı alana girip dışarı tek pas atan veya turnikeyle cezalandıran, koşan ve en kötü gecesinde 80+ sayı atan millilerimizde, takıma hırsı ve olağanüstü artistik performansıyla katılan Alperen Şengün ile pota altı fırsatçı tilkisi Ömer Yurtseven’in uyumu keyif veriyor. Uzun, koşup geçiş hücumları sonucu takibi yolda dengesiz yakalayan tam bir hücum takımıyız. Ancak tutmak da lazım.
SAVUNMASIZ OLMAZ
Sıfır savunmayla hedef maç kazanmak zordur... Hatta imkansız. Zaman zaman hızlı oynamakla telaş etmek birbirine karışıyor ama Kadı Kızı hesabı o kadar da kusur olacak... 2024 yazını boş geçmek istemiyorsak 40 yılda bir denk gelen, hepsi formda oyunculardan oluşan, kimin oynayacağını seçmekte zorlandığımız bu takım Diriliş dizi maçları oynayıp tarih yazsınlar.
Yıllardır pek yararını görmediğimiz Bormio’daki güçlendirme ve kondisyon yükleme çalışmalarının (!) yarattığı atalet ve hamlığın bir nebze atılması açısından iyi oldu Trento Kupası. İtalya’ya uzatmada 90-89 kaybettiğimiz maç, geleceğe umutla bakmamızı sağladı. Olumsuzluklar yaşadığımız, uluslararası bütün turnuvaların dışına savrulduğumuz yakın geçmişte, sadece skorer ve oyun yönlendirici devşirmelerin eline bakan Ergin Ataman’ın onlarsız neler yapabileceğini gördük. Milli takımda devşirmelerin vesayetinin kalkması çok iyi oldu. Beş beraber oynamaya başladı çocuklar. Top paylaşımı ve hücum akışkanlığı arttı. Kontrollü yarı saha basketbolu, yerini ‘koş koş at, sürümden kazan’a bıraktı.
TAKIM BOYU UZADI
Gerçek pivot gibi sırtı dönük oynayabilen, yüzü dönük isabeti yüksek Ömer Faruk’un katkısıyla pota altını kullanır olduk. Sertaç, Osmani, Sadık Emir ve Yiğitcan ile boyalı alanın efendisi haline geldi takım. ‘Beğen beğen al, formdakini oynat’ lüksü var Ataman’ın. NBA’de pota altının tozunu atan, asistleriyle ün salan sempatik devimiz Alperen de oynamaya başlayınca keyfine doyulmaz bir Dev Adamlar Gösterisi izleyeceğiz. Aslında forvet olmalarına rağmen Furkan ve Onuralp dalarak çembere gitme özellikleriyle, takım orkestrasyonu sorumluları Kenan, Şehmuz ve sakatlığı problem yaratmazsa Doğuş Özdemiroğlu’na top getirmede çok yardımcı olacaklar.
<iframe width="760" height="450" src="https://www.youtube.com/embed/JmBzu58lBiU" title="Patrick Kluivert'tan '3 büyükler' itirafı | Neden Adana Demirspor? | Rüştü Reçber'i unutamıyorum" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
FIBA, 2024 Paris Olimpiyat elemelerinin ön elemesini icat edip, onu da 12-20 Ağustos’ta İstanbul’da gerçekleştirmek üzere bize son bir şans daha verdi. Millilerimiz; Ukrayna, Bulgaristan ve İzlanda ile tek devreli lig usulü şeklinde karşılaşacak. Gruplarında ilk iki sırayı alan takımlar ise yarı finalde mücadele etmeye hak kazanacaklar. Millilerimizin çapraz grubunda ise Hollanda, Hırvatistan, Belçika ve İsveç yer alıyor. Birinci ve ikincilerin eşleşmelerinden galip gelen ülke takımları finalde karşılaşacaklar. Turnuvayı şampiyon tamamlayan takım FIBA Olimpiyat Elemeleri’ne katılmaya hak kazanacak.
Ergin Ataman için de son şans bu çünkü basketbol milli takımımızı tarihinde ilk kez uluslararası kupalardan uzağa savuran kendisi. Ataman yönetiminde geçtiğimiz yaz hem 2023 Dünya Kupası elemelerinde hem de 2022 Avrupa Şampiyonası’nda beklemediğimiz derecede kötü sonuçlar alarak, her iki organizasyona da erken veda etmiştik. Bin nasihate bedel musibeti geçen yıl yaşadık. Yenisinden sakınmak için nasihate devam. Bozguna uğramadan önce bu sütunlarda yaptığım tavsiyeler göz ardı edildi. Aşağıda tekrar ediyorum:
AKIL VERMEK GiBi OLSUN(!)
Top başı yapan millilerimizin koçu Ergin Ataman’a dağarcık çeşitlemesi önerim var. Bir çiçekle yaz geçmez. Basketbolun pek çok teknik ve taktikleri, oyun planları, koç cinlikleri top havaya atıldığında sonlanır. İş sokak basketbolunda olduğu gibi oyunu yönlendiren oyun kurucunun becerisine kalır. Kalır da her geceyi de tek başına Larkin kurtaramayabilir... “Bir elin nesi var iki elin sesi var” atalar deyişidir. Beş beraber oynayabilmeyi sağlamak için tereciye tere satayım biraz... Kendi klasiği olan yay dışında hand off’larla üçlü ör, delik bulursan şutu sık veya ters ayağa düşünürsen içeri dal, turnike bulamazsan pası köşeye çıkar oyun şeklinden; topun ve sahaya yayılan oyuncuların önceden belirlenen basit kurallara göre hareketlendiği, hücumda sürekli hareket etmeyi temel alan, bireysel yeteneklerin ön plana çıkmasını da sağlayan, kadronun kimyasına yakışan motion offence (harekete duyarlı hücum) tarzına geçmesini, Ataman’a 80’lerde, altın madalya getiren ikiliden biri oluşum ve dönemin tüm uluslararası antrenör kursları alıp vereni, işin iyi bileni sıfatıyla haddim olarak tavsiye ederim. Söylemiştim tekrar söylüyorum.
TAKTiK YERiNE PRENSiP
Toplu veya topsuz hücum eden 5 oyuncunun sürekli ve tahmin edilemeyen bir hareket içinde olmaları ana prensipindeki yöntemde kabaca; saha yatayda alt üst diye, dikeyde top tarafı topsuz taraf olarak 4’e bölünür. Top hangi bölgeye taşınırsa oyuncular ona göre hareketlenir. Tüm ‘perdele devril’ler, rakibe çaktırmadan organize edilir... Yaka silkerek, forma çekerek, çeşitli işaretlerle, oyun çağırmaktan kurtuldun Ataman, konuyu biraz daha ileri götür lütfen. Milli Takım seviyesindeki sınırlı zamanda taktik oturtmak yerine prensipleri anlatmak daha kolaydır. Tekerlek kırılmadan yol göstermişimdir çoğu zaman, bu kez bir aldıran olur bakarsınız...” diye ayrıntılı yazmıştım. Dilerim bu kez dinleyen çıkar da A Milli Takımlar düzeyinde son 30 yılın en başarısız sonuçları ile karşı karşıya kalıp kepenk indirmeyiz.
<iframe width="760" height="450" src="https://www.youtube.com/embed/havEWRQNfNA" title="Fatih Terim, TFF Başkanı olur mu? | Türkiye, voleybol ülkesidir | Ronaldo'yu "para" mı konuşturuyor?" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
U19 Basketbol Milli Takımımız akıllıca bir maç çıkararak ABD’yi 84-70 yendi ve Dünya Şampiyonası’nda bronz madalyaya ulaştı. Berke Büyüktuncel başta olmak üzere altyapıdan çok iyi oyuncuların gelmekte olduğunu gururla gördük. Sevincimizin tarifini yaparken bu filmi daha evvel gördüğümüzü hatırlamadan geçemedik.
BÖYLE BAŞARILAR ÇOK VAR
Altyapı yaşlarındaki milli takımlarımızda böylesi başarılar çok var ama A milli takım seviyesine gelindiğinde çıta aşağı düşüyor. Hele son zamanda uluslararası hiçbir turnuvaya katılamaz hale geldik. Milli takımımız ilk defa bu denli kara deliğe düştü. Şayet kafayı değiştirmezsek, bu yendiğimiz ABD Milli Takımı oyuncuları ileride kulüplerimiz tarafından transfer edilir, onları yenen bu gençler de bankta havlu sallar.
HERKES AYRI TELDEN ÇALINCA...
Oyuncu kulüpte yetişir. Maalesef kulüplerimiz ucuza yabancı oyuncu bulabildikleri için altyapıyı geliştirmekle ilgili yatırıma girmiyorlar. Altyapı takımlarının başına yetkin ve deneyime sahip antrenör de koymuyorlar. Hasbelkadar buradan çıkarak büyük kulüplere giden oyuncular da gene yabancılardan süre bulup kendilerini geliştiremiyorlar. Böyle nice istidatlı oyuncuları bankta havlu sağlar hale soktur. Bakınız; Kenan Sipahi, ehmus Hazer vb.
ÖNCE OYUN TARZI BELİRLENMELİ
A Milli Basketbol Takımımızın oyun tarzı belirlenmeli ve bu sisteme uygun oyuncuları yetiştirmek üzere altyapı milli takımlarının başındaki koçlar A takım teknik heyetinde yer almalı. Herkes ayrı telden çalınca orkestrasyon sağlamıyor. En önemlisi de ülkeyi yabancı oyuncu cenneti olmaktan çıkartıp sınırlama getirmek elzem.
Endişeliyim... Onlar da olmalılar. Öncelikle Erdem Can güzel güzel ‘taşrada bir iken’ Anadolu Efes’e gelerek kariyerini ‘Roma’da bin olmak’ riskine soktu. Can’ın kupada elendiği Grand Canaria, Euroleague’e girme hakkı kazandığı halde katılmıyor çünkü bütçesi sınırlı bir ekip. Ligde de Karşıyaka eledi Türk Telekom’u. Yani darılmasın ama, Can’ın yüksek kalibre takımda koçluğu yok. Mark James, Nando De Colo gibi pek çok örnekte gördüğümüz gibi takımdaki yıldız oyuncuların ederi başantrenörden fazla olunca problem oluyor. Kontratları sürerse Larkin, Micic vb. starların bir yanak almadıkları kalır çaylak koçtan.
EFES’iN ÇITASI DÜŞEBiLiR
Bu nedenle Erdem Can otoritesini kabul ettirebileceği Telekomsporlu Tyrique Jones, Erkan Yılmaz gibi oyuncularla ‘küçük olsun onun olsun formatında’ yoktan var edeceği bir takım kurmaya çalışıyor ki bu A lisanslı, şampiyon dekorasyonlu Anadolu Efes’e uymaz. Tuncay Özilhan görece ikinci sınıf takımların birinci sınıf koçunu ve kimi vasatı zor yakalayan oyuncularını getirerek Efes’in çıtasını düşürmüş olur. Abdurrahman Çelebi ile dokuları uyuşmaz.
ZOR DOSTUM ZOR
Öte yandan EuroLeague başarısızlığının üstüne sünger çekip Anadolu Efes’le helalleştikten sonra kimin aklına uyduysa, Kardak Kayalıkları’na füze rampası yerleştirme girişimine eşdeğer bir karar vererek yangın yerine gidiyor Ergin Ataman. Meydan okuyor ama meydan çok karışık. Komşuda geçen hafta şu yaşananlar Ataman’ı bekleyenler hakkında fikir verir: OAKA’da oynanan Yunanistan Ligi final serisi dördüncü maçında Panathinaikos taraftarları olay çıkardı ve maç tamamlanamadı. Seride 2-1 önde olan ve bir galibiyete ihtiyacı bulunan Olympiakos üçüncü çeyrekte 63-35 öndeyken Panathinakos taraftarları rakip oyucuların ve teknik heyetin üzerine dolu su şişeler ve patlayıcı maddeler attı.
KENDiSi GiBi GERGiN PATRON
Hakemler de müsabakaya devam edilemeyeceğine karar verdiler. Bu gelişmelerden sonra Olympiakos hükmen galip sayıldı ve seriyi 3-1 kazanıp şampiyon oldu. Sezon rövanşı Ataman koçluğunda oynanacak, iyi mi? Ataman hem Panathinaikos’un sahibi, kendisi gibi gergin Dimitris Giannakopoulos’la hem de taşkın Yunan taraftarlarla, üstelikte Türk Milli Takımı Antrenörü sıfatıyla, mücadele verecek.
Çelik Bilek Teksas haykırışıyla; “Hay bin kunduz!”
Erich Maria Remarque’ın kült romanının adını başlık attım çünkü Anadolu Efes ezberini bozmadan serinin 3 maçında da, yer ve zaman fark etmeksizin, salt kadro kalite ve kapasitesi üstünlüğüyle, altıncı oyuncusu seyircisiyle bütünleşn Karşıyaka’yı yenerek şampiyon oldu. Çok maksatlı oyuncusu Clyburn’den yoksun Efes, İzmir’de bu yıl hiç yenemediği Karşıyaka önüne iyice kısalarak, maç sürecinde iyi seçim olduğunu kanıtlayan Beaubois’yla çıkarken Ufuk Sarıca da Kuzminskas yerine Jaylon Brown’ı kadrosuna alarak kısasa kısas yaptı.
EFES YÜKSEK YÜZDELi ATTI
Serinin alışılmış dolgu döneminde görmeye alıştığımız gibi; Karşıyaka eşleşmeli alan savunması yaparken, Efes bu savunmanın dezavantajını iyi değerlendirip yüksek yüzdeli attı. Diğer taraftan maçın harika adamı McCollum teke teklerini kullanmayı, Vitto Brown elini sıcak tutmayı sürdürdü. Karşıyaka vurup geçmeyi zorlarken Efes tempoyu düşük tutarak dış atışlarla sıcak ellerini etkili kullanmaya devam etti. Her maç olduğu gibi, Efes oyun kurucuları oyun bitirme becerisi ve güvenli sıcak elleriyle sürekli el değiştiren maçı ve kupayı Karşıyaka’dan kapıp kaçtılar. Ergin Ataman böylece Anadolu Efes’le kupa alarak vedalaştı.
<iframe width="760" height="450" src="https://www.youtube.com/embed/0KB9qpAh7W0" title="Gitmesine en çok üzüldüğünüz futbolcu kim?" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>
Koçların karşılıklı akıl oyunları maçı güzel ve seyredilebilir şekle soktu. Takımlar aynı kartlarla, aynı oyunu oynamaya soyundular. Seri ve şık üçlüklerle evinin çemberlerinin kendisine olan sevgisini değerlendirdi Efes. Sayı üretemeyince takımı kısaltarak McCollum’u oyuna sürdü ve Brown’dan katkı alarak oyuna tutundu Ufuk Sarıca.
Aynı eserden birden fazla elde etmek için yapılan litografi denilen taşbaskı yapımını izledik ikinci yarıda. Clyburn’ün sakatlanıp çıkması Efes’in rotas yonunu iyice daralttı. Karşılıklı üçlükler havalarda uçuştu. Aynen ilk maç ta olduğu gibi gelişti olaylar;
Karşıyaka maçı yakalar gibi oldu. Teke tek oynayan McCollum Karşıyaka’yı sırtladı. Larkin altın üçlükler attı. Gibi gibi.... Bana da ilk maçın son cümlesini kopyalayıp yapıştırmak kaldı: Enerjilerin tükendiği maç sonunu oynamasını beceren Efes maçtan mutlu ayrıldı.
